Δύο λέξεις, μία εικόνα, ένα όνομα δημιουργούν στο νου συνειρμούς. Το "Petits Grecs" είναι κάτι προσφιλές, οικείο, κάτι που αγαπάμε πολύ. Ακούγοντας το, σε κάθε γωνιά του κόσμου, κατευθείαν εντοπίζουμε την πηγή του στους χάρτες του μυαλού μας. Και το λογότυπο; Με μια ματιά αναγνωρίζουμε αμέσως τον Έλληνα Εύζωνο, τον Τσολιά της Προεδρικής Φρουράς στην Αθήνα, που άγρυπνα προστατεύει το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, δίνοντας στους επισκέπτες μια εικόνα της Ελλάδας, με το σύμβολο που ταυτίζεται περισσότερο με αυτήν.

Για να γνωρίσουμε καλύτερα τον "Τσολιά" αρκεί μόνο να κοιτάξουμε προσεκτικά όλες τις λεπτομέρειες του λογότυπου. Πρώτον, το κυλινδρικό σε σχήμα καπέλο, κόκκινο στην πραγματικότητα, φτιαγμένο από τσόχα που θυμίζει το γνωστό «φέσι» που φοριέται ανά την ιστορία σε τόσα μέρη της ανατολικής Μεσογείου. Ονομάζεται φάριο ή φαρέο.

Στη συνέχεια, το επιβλητικό γιλέκο της ευζωνικής στολής, η γνωστή φέρμελη, κατασκευασμένη από μπλε ή μαύρο μαλλί που καλύπτεται από μοτίβα παραδοσιακών βελονιών από λευκό ή κίτρινο μετάξι.

Και τώρα, η φουστανέλα! Αυτή η «μικρή φούστα» χρειάζεται στην πραγματικότητα ένα σκληρό λευκό βαμβακερό ύφασμα 30 μέτρων για να φτιαχτεί, και έχει ως αποτέλεσμα 400 επιδέξιες πτυχές, σιδερωμένες σχολαστικά πριν φορεθούν. Είναι η φουστανέλα που φορούσαν χιλιάδες μαχητές στα βουνά της Ελλάδας που αγωνίστηκαν για την ανεξαρτησία της χώρας τους πριν από 200 χρόνια. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους πίνακες του Λόρδου Μπάιρον και άλλων Φιλελλήνων, που έβαλαν τη φουστανέλα και βοήθησαν την αγαπημένη τους Ελλάδα να κερδίσει ξανά την ελευθερία της;

Τέλος, τα τσαρούχια, το παπούτσι του στρατιώτη, φτιαγμένο από κόκκινο δέρμα με εκατό καρφιά περασμένα στη σόλα για δύναμη και αντοχή, και με το μαύρο μαλλί σε σχήμα φούντας στο μπροστινό μέρος, για να δίνει ταλέντο στα περίπλοκα και ακριβή τελετουργικά βήματα κάθε Τσολιά που επιλέγεται να τιμήσει το σεβαστό μνημείο των στρατιωτών της Ελλάδας.

Κάπως έτσι, μία εικόνα και ένα όνομα περικλείουν την καταγωγή μας. Petits Grecs με σήμα τον τσολιά.